Een dagje vrij in de bergen

14:52 mareku 0 Comments

Op zaterdag zou het all time record warm worden (100 graden - dus een graadje of 40 celsius). En inderdaad: het was letterlijk bloedheet. Tijd om het hogerop te zoeken (altijd goed natuurlijk )
We vertrokken al vroeg naar Mount Rainier, de hoogste berg hier in de omgeving een soort Mont Blanc die we van uit het vliegtuig toen we aankwamen al gezien hadden.

Na een lange tocht van een uurtje of twee hebben we daar wat trails gelopen, wat gegeten (hotdogs!) en was het alweer tijd op weer terug naar Seattle te gaan.

's Aonds in een oester/steak restaurant gegeten. Een lekkere rustige dag dus.

Hoe funda strakjes 1 miljard mensen verder helpt...

14:50 mareku 0 Comments

Alweer vroeg uit de veren! Eerst weer wat gerend ontbeten (zalm op een bageltje) en daarna snel naar de jongens en meisjes van LuxeryRealEstate In een mooi oud pakhuis/kantoor vol polynesian art vertelde de vriendelijk lachende jongens ons hun succes verhaal: Ze publiceren een bijbel (met goudopdruk ) met de indrukwekkende titel Who is who in Luxery Real Estate en wat denk je? dat zijn gewoon hun (200) klanten
Tsja in de VS kan je overal geld mee verdienen. Of wij daar ook zin in hadden. We beloofden er over na te denken. Ze hadden zelfs al een Global Marketing Coordinator - een verlegen Noors meisje Bente genaamd. Dat was dan ook het enige wat we hier van leerden: denk GROOT.

Een redelijk succesvol ander voorbeeld daarvan kwamen we op 10 meter afstand van het LRE kantoor tegen: de allereerste StarBucks. Het was een heel klein winkeltje - toch knap om vanuit hier de hele wereld vol te gooien met Starbucksen. Hier in Seattle zijn er op iedere hoek wel 8!

Toen snel door naar Microsoft. Het was inmiddels 40 graden en besloten nog eerst een tussenstop te maken bij de SpaceNeedle. Weer groots gedacht want bij ons heet zo'n ding euroMast...

De campus van MicroSoft is gigantisch heel redmond is MS. Tientallen gebouwen allemaal laagbouw in een stervorm gebouwd. Prima onderhouden met tuinen en fontijnen en mooie grasvelden (ze kunnen zich klaarblijkelijk een tuinman of 200 veroorloven... )

Bij gebouw 9 leek het me een leuk idee om een foto van marijn en thijs voor het MS bord te nemen. Thijs liep het gras op en direct kwam eruit het niets een security auto aangesneld. SIR SIR riep een ernstig uitziende man. "Thijs" zei ik "ga snel vanaf het gras" Maar uh... het bleek tegen mij te zijn. Je mag nergens foto's nemen op de campus. De foto's bij deze dag zijn dan ook niet van ons

We hadden een afspraak met Tjeerd (cheered) Hoek. Een nederlander die met zijn team van 35 mensen werken aan Longhorn - de opvolger van Windows XP. Zij ontwerpen de user interface. Hoe we straks werken met windows maar ook hoe het eruit ziet: het is allemaan van Tjeerd en zijn mannen/jongens. Tjeerd heeft op Delft Interaction Design gestudeerd een kwam 10 jaar geleden via een amerikaanse prof bij MS. Hij heeft 6 andere Deftenaren inmiddels naar Redmond gelokt. Dus kunnen we zeggen dat Longhorn voor een belangrijk gedeelte gemaakt wordt door Nederlanders. Als het klaar is over een jaartje of twee werken er minimaal 1 miljard mensen (dagelijks) mee - dus het is een enorm belangrijk project (ik kan me niets zo van die omvang even bedenken).
En dat allemaal door Tjeerd, Cees, Martijn waar wij en kijkje in de keuken mochten nemen. Nu moesten we weken van te voren al een Non Disclosure Agreement tekenen, dus mogen we niet alles vertellen wat we gezien en gehoord hebben. Wat wel leuk isom te vertellen is dat de code naam Longhorn komt van een cafe in Canada. Het ligt tussen twee bergen die ook codenamen waren voor eerdere MS producten (Whistler (ME) - Neptunes (XP)).

Eerst maar eens lunchen en we kwamen in een enorm restaurant terecht waar alles wat je maar kan bedenken te krijgen is (Mary's paradijs) Het bleek nog groter geweest te zijn, maar wegens bezuinigingen moest de wok arena sneuvelen. BEZUINIGINGEN??? dat ze dat woord kennen bij MS

Maar goed in de zinnerende zon aten we ons brood op. In de gebouwen van MS hebben ze geen cubicles maar kleine hokjes die ze kantoren noemen. Als we dat bij funda zouden doen kunnen we nog makkelijk een extra 100 mensen kwijt. Een bezemkast is er groot bij... Om de pijn wat te verzachten hebben de meeste mensen allerlei rotzooi om zich heen verzameld. Zo zag ik een hawaii hok, een rode beren hok en een sporthok.

Tjeerd was speciaal eerder van vakantie teruggekomen voor ons - dat zegt iets over hoe aardig die is niet? We hadden direct goed contact en het klikte. De issues waar wij tegenaan lopen hebben zij ook (kruimelpaden bijvoorbeeld) en wat natuurlijk heel prettig was om te horen dat ze allemaal funda goed kende ("Ik kijk elke dag op funda" zei Cees) Marijn werd bijna twee meter lang toen ze dat hoorde.
Cees liet ons de studie zijn naar de filesystemen onder Longhorn. Door gebruik te maken van metadat hoeven we straks geen namen meer aan files te geven en kunnen we op tig manieren files sorteren en terugzoeken (denk aan Adobe Album of i-Tunes) Ook spelen we muziek in de map af en kunnen we direct plaatjes zien en bewerken. Echt: het komt helemaal goed met windows, het zag er perfect uit!
Martijn liet ons een demo zien van hoe de computer ook via bluetooth een hub is voor (mobiele) telefonie. Zo kan je gesprekken schedulen, zien wie er belt, wanneer je wie gebelt hebt waarover etc etc. Heel handig. Dus MS gaat ons leven ook op telefonie gebied bepalen.
Tjeerd ziet ons zien dat de filosofie van Longhorn mer op experience ge-ent is dan op practisch nut alleen (zoals bv bij windows 2000).
We spraken ook nog met John die zich bezig houdt met onderzoek naar usability. (dat doen zo'n 300 mensen bij MS). Alles wordt in Redmond onderzocht want ze zijn er achter gekomen dat er geen verschillen zijn als je dat op 6 plekken op de wereld onderzoekt of alleen in Redmond. In tientallen labs wordt van alles onderzocht. Wij waren bij een onderzoek naar de control panel.
Nadat we de jongens nog wat goede tips hadden gegeven stonden we na 6 uur weer buiten. Overweldigt met allerlei indrukken en ideeen. Dit leverde echt een schat van nieuwe impulsen op. waarom maken we bij funda ook geen applicatie a la iPicture bijvoorbeeld en hoe kunnen wij mensen nog beter laten zoeken? Ook de manier van werken is interessant (prototypen, paperbased research en show en tell me meetings). Te veel om hier allemaal op te schrijven. 0)

We hadden diner in Wild Ginger en sliepen zeer tevreden in

Sleepless in Seattle en een bezoek aan Boeing

14:49 mareku 0 Comments

natuurlijk werden we vanochtend krankjorem vroeg wakker. Ik ging snel naar de GYM om mijn huiswerk te maken dat ik opgekregen heb gekregen van Sander - mijn Personal Trainer. De gym bleek een hok te zijn vergelijkbaar met ons server hok, maar dan vol met lopende banden, langlauf apparaten. Zweten was dus niet het probleem, maar de training an sich was best pittig. Daarna ontbijt waarbij Thijs het fitness breakfast koos ipv van het sporten zelf. Dat bleek dus een bak met cornflakes te zijn

We liepen nog even naar Pike Place Market - een soort waterloo plein, maar dan meer macro biotisch. Niet echt wat voor ons dus. Toen lieten we ons naar Boeing brengen door Doris die af en toe behoorlijk in de war is. Ik denk dat ze al wat ouder is en een vorm van dementie heeft. Als we af en toe een afslag missen wordt ze ook behoorlijk sacherijnig en laat ze prompt een kwartier niets meer van haar horen...

Boeing was heel leerzaam. Echt een heel groot gebouw! (mag ook wel: het is het grootste ter wereld) Het bouwen van een 747 kost een maandje of 7. Er werken hier op lokatie 54.000 mensen. Laten we het er op houden dat alles hier groot en veel is. Ook de mensen bij MacDonalds die we op dringend verzoek van marijn aan deden
Ze zijn zo-ie-zo allemaal twee keer te zwaar hier, maar als je een MacDonalds binnen wil moet je minimaal 100-125 kilo wegen. Maar de dubbele quarter pounder met kaas smaakte prima
We namen ons voor de docufilm over het eten bij micky D te gaan kijken in SF.

Jammer genoeg mag je bij Boeing niet fotograferen (de beveiliging is trouwens heel streng). Op de terugweg een korte omrit naar de outlet store, zeg maar outlet dorp. Buiten was het 40 graden dus wat is er beter te doen dan te gaan zeulen met tassen vol ouwe gedumpte rotzooi in een outlet center? 0)
Niemand ontkwam aan het (koop)virus en het was maar goed dat de towncar een grote achterbak heeft. Snel weer terug naar het hotel, omkleden, rennen naar de ferry (ook fijn met 40 graden ) en op het laatste nippertje konden we meevaren naar Bainbridge eiland. Een klein eiland in de baai van Seattle. Daar hadden we gereserveerd bij Nola restaurant en genoten van lekker eten. Morgen vroeg op - de eerste afspraken beginnen.

De lange, lange - zeg maar gerust hele lange reis...

14:43 mareku 0 Comments


schipholhad het geloof ik nog nooi zo druk gehad. Hele families, weeshuizen en ongetwijfeld hordes terroristen hadden uitgerekend vandaag uit gekozen om te gaan vliegen. Extra beveiliging hielp niet om het een beetje door te laten stromen... Zo was er voor de incheckbalie een man die ons vroeg om tickets, die we natuurlijk niet hadden. Van e-ticketing had ie nog nog gehoord en na veel vijfen en zessen mochten we door. Toen hadden we gelijk ons eerste uur vertraging aan onze broek (je merkt: er volgen er meer...
Maar goed: het feit dat Marijn en ik ons zelf op een noise reduction kop telefoon tracteerden maakte al veel goed. Na een lange rij voor paspoortcontrole en eerste beveiligingscheck kwamen we in de wachtkamer en konden even bij komen. Na nog twee veiligheidschecks stonden we klaar om in te stappen toen er plots werd omgeroepen: "Wil mijnheer Vieleers naar de balie komen!"


Wat kon dat betekenen??? 0)
Was karine nu al bevallen? was het bod op hun droomhuis geaccepteerd? of WAT!?

Thijs had dusdanige scenes gemaakt bij het inchecken dat united hem een upgrade aanbod naar
[/b]FIRST CLASS[b] iets wat Thijs natuurlijk direct afwees omdat hij liever bij M&M wilde blijven. (of vond hij het eng om alleen te vliegen - we zullen het nooit weten )

Toen we eenmaal alle tassen en jassen netjes hadden opgeborgen in de over head lockers kregen we te horen dat we nog een extra uurtje vertraging hadden. Gelukkig kwam de stroom chardonay snel op gang en merkten we na een half uurtje uberhaupt nergens meer iets van!

Thijs viel al snel in slaap en Marijn en ik hielden een competitie brickbreaker op de blackberry. Ik denk dat als we terugkomen snel langs de arbo dienst moeten vanwege duim rsi klachten.
Natuurlijk waren we te laat voor onze aansluiting in Chicago, maar de overstap ging toch heel snel. We waren netjes over geboekt naar de volgende vlucht en na een extra 4 en een half uur stonden we in Seattle. WIJ WEL - onze koffers waren helaas achter gebleven in de handen van ijverige united medewerker in Chicago... Dan maar eerst de auto opgehaald een glanzende witte towncar. Een uur later waren de koffers met de onderbroeken en sokken er ook en konden we naar de W-hotel. dat was gelukkig met behulp van Doris onze navigatie mevrouw van de Never Lost makkelijk te vinden en nadat Marijn de DJ van het hotel had overtuigd dat bij hem wilde inchecken in plaats van de receptie (kon ze zo snel niet vinden) konden we na een lange reis en na een klein hapje zalm eindelijk ons bedje opzoeken...

Funda goes USA part IV

14:42 mareku 0 Comments

morgen is het al weer zo ver. Marijn, Thijs en ik vertrekken voor een studiereis naar de VS. Een bezoek om te kijken wat de laatste ontwikkelingen zijn op het gebied van makelaardij en internet/telecom, om te praten met ontwikkelaars van software (Microsoft, Google, MacroMedia etc) en hardware (PalmOne bv) en om met experts van gedachten te wisselen. Een vol programma brengt ons in Seattle en San Francisco.
Voor dat ik het vergeet: we gaan natuurlijk ook nog naar het Inman Connect congres en beurs. Wellicht kan je je nog herinneren dat we daar 3 jaar geleden ook waren en met een schat van ideen terugkwamen.
We vliegen met United morgen ochtend eerst naar Chicago om vanuit daar naar Seattle te gaan. Al met al een tripje van een uurtje of 15. Gelukkig mogen we van Eric voor in het vliegtuig zitten en hebben we een beetje de ruimte om ons heen.
Eerst had Koen van Amex voor ons een 777 geregeld via London, maar nu moeten we het doen met een 767-300. O ja, voor dat ik het vergeet, we gaan ook even langs Boeing om de nieuwe Funda jet te bestellen (we kunnen zo langzamerhand toch niet veel langer achterblijven bij LostBoys)...
Maar goed, in Seattle verblijven we in de W hotel http://www.starwood.com/whotels/index.html - die hebben namelijk de grootste fitness ruimte
Zoals gebruikelijk zal ik jullie op de hoogte houden van al onze belevenissen en de allerlaatste nieuwtjes vanuit high tech land. Eén van die nieuwtjes is helaas gister al uitgelekt: Apple heeft een vierde generatie iPod. Thijs wilde het eerst niet geloven en dacht dat het om een mislukte photoshop poging ging, maar ik kan jullie vertellen dat Steve mij verzekerd heeft dat bijgaande foto geheel echt is.

Nu nog alles op de zaak netjes achterlaten, tas pakken en morgen ochtend op naar Seattle!
Subscribe to: Posts (Atom)