Capriccio
Het nieuwe seizoen van De Nederlande Opera begon vandaag met Capriccio van Strauss (Richard natuurlijk). Het was een lange zit: twee en een half uur zonder pauze... De eerste twee uur zijn een drama: voortkabbelend verhaal en muziek, geen actie op het toneel... De man naast mij bezig als snel in te dutten terwijl anderen telkens hun horloge raadpleegden. Geen wonder dat ze er geen pauze in durven te stoppen: dan is namelijk iedereen gelijk WEG!Maar dan komt het en zingt de gravin een half uur lang een van de moosite aria's die je gehoord hebt. Alles vergeten en met die herinnering verlaat je de zaal...
