Een waterval en een eilandje

15:06 mareku 0 Comments

e appels zijn hier vuurrood van buiten, wit van binnen, zuur en hard. We gaan naar het eiland waar ze vandaan komen, maar eerst naar een waterval in de buurt. Met een kabelbaantje omhoog, waarna je via een pad weer naar beneden loopt.
Het eiland is ook heel liefelijk - het doet merkwaardig genoeg heel frans aan.
In het volkheidkundigmuseum is er een tentoostelling van Atrix en Obelix en de Romeinen die ons leuk lijkt. Inderdaad is die leuk en geen wonder want hij komt uit Nederland... (Oudheidkundig museum uit Leiden!).
Verder in de oude stad nog wat rondgekeken en weer gegeten in het zelfde restaurant van gister, het beviel namelijk prima.

Het liefelijke plaatsje Quebeq

15:05 mareku 0 Comments

Zonneschijn prikt ons vroeg wakker. De natuur is hier overweldigend. De kleuren zijn nauwelijks te omschrijven:rood, oranje, beige, goud, knalgeel, groen...uh alle kleuren dus zo'n beetje.
We rijden naar Sherbrook en komen onderweg naar Quebeq oneindige bossen, meertjes en riviertjes tegen. Ons boetiek hotel is net buiten de oude stad en naast een enorme mall. Helaas kom ik er snel achter dat hier wekelijk niets, maar dan ook niets te koop is. In de honderden kledingzaken ligt spul waar de Zeeman outlet store geen trek in zou hebben. De Canadezen (en zeker die in Quebeq) kleden zich in lompen van tig jaar geleden...
Quebeq is heel fraai en we doen een leuke wandeling. Er zijn hier ook veel japanners, die gek op de natuur als ze zijn, ook allemaal gekomen zijn voor de blaadjes.
Verder louter souvenierszaken.
In het restaurant van het hotel is het jazz avond en onder de tonen van Mel, Billie en Diana smaakt het eten toch weer net iets lekkerder.

Een lange weg naar Quebeq - dankzij de KLM.

15:05 mareku 0 Comments

Na maanden geleden al deze trip voorbereid en geboekt te hebben is het vandaag dan eindelijk zo ver: we gaan naar Quebeq om er The Indian Summer te bekijken (en natuurlijk ook nog wat steden). Maar het zijn de kleuren van de blaadjes die deze vakantie centraal zullen staan. Eerst zijn de blauwe kleuren aan de beurt: die van de KLM. Inchecken via internet ging razendsnel, paspoortcontrole was een makkie, maar dan slaat de KLM toe: Het toestel is kapot en er moet een andere DC10 aan te pas komen (DC10: die staan toch allang allemaal bij de sloop?). Zeven uur later weten we weer waarom we eigenlijk nooit KLM vliegen...
Na een fikse vertraging is de zwarte jaguar XJ8 die Hertz voor ons klaar heeft gezet een verademing. Helaas is het verkeer druk om Montreal uit te komen en na een lange, lange tocht komen we in het donker om 19:00 aan in North Hatley, Een klein plaatsje tegen de grens van Vermont aan. We hebben nog geen idee of de bomen wel van die mooie gekleurde blaadjes hebben: het is hier stik donker!
Na een glaasje chardie en een copieus diner, zijn we de lange reis alweer snel vergeten en tuimelen we in slaap.