Lorca

13:31 mareku 0 Comments

Om de hoek van ons hotel liep ik een van mijn grote helden tegen het lijf (nou zijn standbeeld dan): Federico Garcia Lorca. E'en van de belangrijkste spaanse dichters. Ik heb zijn werk voor het eerst gelezen toen ik spaans studeerde op Nijenrode en ben er altijd een beetje aan blijven hangen. Dit is een van zijn mooiste gedichten: donkere liefde uit 1935. (Hij werd in 1936 door de Spaanse Nationalisten vermoord).

Ay voz secreta del amor oscuro

¡Ay voz secreta del amor oscuro!
¡ay balido sin lanas! ¡ay herida!
¡ay aguja de hiel, camelia hundida!
¡ay corriente sin mar, ciudad sin muro!

¡Ay noche inmensa de perfil seguro,
montaña celestial de angustia erguida!
¡ay perro en corazón, voz perseguida!
¡silencio sin confín, lirio maduro!

Huye de mí, caliente voz de hielo,
no me quieras perder en la maleza
donde sin fruto gimen carne y cielo.

Deja el duro marfil de mi cabeza,
apiádate de mí, ¡rompe mi duelo!
¡que soy amor, que soy naturaleza!

You Might Also Like