Sleepless in Seattle en een bezoek aan Boeing
natuurlijk werden we vanochtend krankjorem vroeg wakker. Ik ging snel naar de GYM om mijn huiswerk te maken dat ik opgekregen heb gekregen van Sander - mijn Personal Trainer. De gym bleek een hok te zijn vergelijkbaar met ons server hok, maar dan vol met lopende banden, langlauf apparaten. Zweten was dus niet het probleem, maar de training an sich was best pittig. Daarna ontbijt waarbij Thijs het fitness breakfast koos ipv van het sporten zelf. Dat bleek dus een bak met cornflakes te zijn
We liepen nog even naar Pike Place Market - een soort waterloo plein, maar dan meer macro biotisch. Niet echt wat voor ons dus. Toen lieten we ons naar Boeing brengen door Doris die af en toe behoorlijk in de war is. Ik denk dat ze al wat ouder is en een vorm van dementie heeft. Als we af en toe een afslag missen wordt ze ook behoorlijk sacherijnig en laat ze prompt een kwartier niets meer van haar horen...
Boeing was heel leerzaam. Echt een heel groot gebouw! (mag ook wel: het is het grootste ter wereld) Het bouwen van een 747 kost een maandje of 7. Er werken hier op lokatie 54.000 mensen. Laten we het er op houden dat alles hier groot en veel is. Ook de mensen bij MacDonalds die we op dringend verzoek van marijn aan deden
Ze zijn zo-ie-zo allemaal twee keer te zwaar hier, maar als je een MacDonalds binnen wil moet je minimaal 100-125 kilo wegen. Maar de dubbele quarter pounder met kaas smaakte prima
We namen ons voor de docufilm over het eten bij micky D te gaan kijken in SF.
Jammer genoeg mag je bij Boeing niet fotograferen (de beveiliging is trouwens heel streng). Op de terugweg een korte omrit naar de outlet store, zeg maar outlet dorp. Buiten was het 40 graden dus wat is er beter te doen dan te gaan zeulen met tassen vol ouwe gedumpte rotzooi in een outlet center? 0)
Niemand ontkwam aan het (koop)virus en het was maar goed dat de towncar een grote achterbak heeft. Snel weer terug naar het hotel, omkleden, rennen naar de ferry (ook fijn met 40 graden
) en op het laatste nippertje konden we meevaren naar Bainbridge eiland. Een klein eiland in de baai van Seattle. Daar hadden we gereserveerd bij Nola restaurant en genoten van lekker eten. Morgen vroeg op - de eerste afspraken beginnen. 
