Kennedy Space Centre en de eerste receptie.
Vanochtend met de mannen van Huis & Hypotheek naar Kennedy Space Centre gegaan. Dat is een uurtje rijden door de moerassen hier. Het centrum zelf is enorm groot en het visitors centre kent ook enorme afmetingen. Gelukkig is dit een rustige tijd, dus was het niet zo druk. Met een bus ga je vervolgens het hele terrein af. Een buschaffeur van 93 verteld er een verhaaltje bij. Bij het echte lanceercomando centrum kan je even rondkijken. Er ligt ook een echte apollo raket (zo hadden er nog eentje over ). Er is ook een astronauten hall of fame waar je allerlei leuke feitjes over het astronaut wezen te weten kan komen. Nu ik er nog eens over nadenk word ik toch maar geen astronaut (als je het alleen al ziet word je misselijk)Laat in de middag waren we terug. Snel omkleden want ik had een ernstig gesprek met Oscar en Gerard. Met de fantastische hulp van Marijn waren we het vrijwel direct roerend eens en kon ik snel door naar de internationale welkoms receptie. Daar heette Marie ons allemaal welkom en introduceerde mij aan de hele zaal (toch al snel duizend mensen... )
Dat betekende direct dat er tijdens de receptie talloze mensen op mij afkwamen die ooit van amsterdam hadden gehoord of die gehoord hadden dat Vincent van Gogh, de painter eergisteren in amsterdam was vermoord... Ik liet ze maar in de waan en kon hen nog als detail vertellen dat de moordenaar van Gogh na afloop ook nog een oor afsneed. Ik geloof niet dat die mensen ooit nog naar amsterdam durven te komen.
Natuurlijk was de hele wereld weer aanwezig en ik kon in mijn balboekje gelijk allerlei afspraken noteren.
Timo deelde kaartjes voor een gala uit en was nog populairder bij alle vrouwen (van boven de 50) dan anders. Ik ging terug naar het hotel en hield een taxi aan die net een man kwam brengen voor het gala: het was Richard Sommers - waar ik zondag een afspraak mee heb. Wat een toeval, of had het zo moeten zijn. Ik was voorlopig dus toch nog niet weg. Maar ik moest ook nog dit verhaaltje maken en morgen zit het programma bomvol. Dus een uurtje later alsnog naar hotel, waar ik nu met een bordje macaroni achter mijn armadaatje zit.