De allerlaatse dag met een zeer interessante professor.
De vele vele indrukken en afspraken van de propvolle reis begonnen nu toch wel zijn tol te eisen. Ik had me zo voorgenomen om nog even een half uurtje te hollen op het dak, maar het leek wel of ik vermoeider opstond dan dat ik naar bed was gegaan. Prompt ging ook alles mis deze dag. Ik moest een DVD ruilen bij Virgin (had gister twee dezelfde gekocht). Na kwartiertje lopen kwam ik bij de vriendelijke virgin mevrouw. Op de vraag of ik deze DVD kon ruilen keek ze me verward aan: Daar stond een slaperige kale (mooie
)jongen die pontificaal een reeds geopende DVD ophield en in haar richting duwde. De verkeerde dus! Weer terug naar hotel. Sleutelkaartje kwijt! Nieuwe gehaald, naar Virgin en daarna direct door naar het congres. Congreskaart kwijt! Het begon nu toch wel ernstige vormen aan te nemen 
Eenmaal binnen gingen we nog even langs bij Marie-Anne, de conference manager en Nederlandse. Ik had haar aan de telefoon gehad toen ik de reserveringen maakte. Op e gang kwamen we Brad Inman tegen (je weet wel de groete baas van het spul). Ik zei "Hi Brad!" op een toon alsof ik hem al jaren ken. Marijn barste direct in een bulderlach uit. Zodat arme Brad verschrik naar zijn broek keek of zijn gulp open stond, want waarom zou dat meisje anders zo lachen?
Na een bijzonder slaapverwekkend verhaal. Ik heb geeneens meer een idee waar het over ging, kwam de laatste spreker van het congres. De briljante professor Lawrence Lessig .
Hij is zeer invloedrijk en zijn boek "The future of ideas" baanbrekend. Lezen dus!
Een interssant punt waar hij ons op wees is bijvoorbeeld dat de baanbrekende uitvindingen van de laatste tien jaar allemaal gedaan zijn door kinderen en meestal niet-Amerikanen. Denk aan Napster, ICQ, Google, Linux, MP3 etc. Als je geen monopoly hebt of een holywood ster bent, dan heb je geen schijn van kans tegen deze nieuwe ontwikkelingen. De grote bedrijven trachten de ontwikkelingen tegen te houden (denk aan MicroSoft), maar zullen uiteindelijk toch het onderspit moeten delven. Een goede les voor funda. We hebben een monopolie en zullen toch innovatief moeten zijn en ruimte moeten scheppen voor jonge, frisse nieuwe ideeen en onconfensionele oplossingen.
De presentatie zat bijzonder goed in elkaar en het is moeilijk een korte samenvatting te geven. Kijk op zijn weblog voor het echte verhaal.
Toen het congres afgelopen was en we zwaaiend en zingend afscheid genomen hadden van Brad (die met zijn hele gezin op het toneel stond) gingen we op weg naar Sauselito. Een mooi uitzicht op SF, een mooi beeld van de Golden Gate in de mist en een lekkere diet Coke. Marijn zaten nog lang te mijmeren over de professors woorden. Vastbesloten om naar de film te gaan - zagen we daar op het allerlaatste moment vanaf. Te moe om ook maar ba of boe te zeggen. Na een indiaanse curry de wekker gezet op half vijf en snel in dromenland verzeild.
Het was een hele goede trip. Heel veel ideeen opgedaan en veel bijzondere en interessante mensen gezien en gesproken. We zijn met funda op de goede weg. Waar die naar toe gaat en hoe lang die is? Geen idee
